عکاسی پرتره از صد سال زندگی و صد آرزو در روسیه

الکساندر ۱ ساله – مادرش می گوید که او به ماشین ها علاقه دارد.

آرسنی در ۲ سالگی به مهد کودک می رود و به ماشین ها علاقه دارد.

عکاسی پرتره کودکی آنا در ۳ سالگی در سن پترزبورگ اتفاق می افتد و عاشق رقص، خواندن الفبا، نقاشی و بازی با توپ است.

دانیل در ۴ سالگی (زمان عکاسی) آرزویش این است که هر چه سریعتر بزرگ شود.

مارات در زمان این عکاسی پرتره ۵ سال دارد و آرزویش این است که یک پلیس بشود.
دوست دارد با ترانسفورمر بازی کند، دیگران برایش کتاب بخوانند و بازی ویدئویی انجام دهند.

نادیا دوست دارد با دوستانش برقصد، بازی کند و نقاشی بکشد. نادیا عاشق این است که در آینده آرایشگر بشود.

الیساوتا در ۷ سالگی آرزو دارد بتواند کلاس رقص باله برود و می گوید که رقص های سالن را دوست دارد.

الکساندر در ۸ سالگی اش آرزوی هنرمند شدن دارد.

یولیا عاشق طراحی است و به مدرسه هنر می رود. رقص اسپانیایی بلد است و کارائوکه می خواند و آرزو دارد که یک نقاش شود.

این دختر زیبای ۱۰ ساله آرزو دارد که یک میلیونر شود

پولینا در سن ۱۱ سالگی آواز می خواند و نقاشی می کشد و آرزو دارد یک خواننده شود.

دنیس عاشق بازی کردن با یویو و همینطور فوتبال و ماشین های کنترلی است.

آرزوی والنتین در ۱۳ سالگی این است که غریق نجات شود و البته دوست دارد از هر چیز یک مدل کوچک جمع آوری کند.

واسیلیسا در زمان عکاسی که ۱۴ ساله است به تئاتر علاقه دارد و دوست دارد در آینده بازیگر شود.

از کودکی طراحی می کرده است ولی آرزویش سفر به فضا است. سوفیا اما می گوید اگر بخواهم منطقی تر بگویم آرزویم این است که ساکسیفونیست شوم.

ناتالیا به گیاهان و داروها علاقه مند است و آنها را می شناسد. ناتالیا عاشق این است که دیگران را درمان کند، چه اینکه مردم باشند یا حیوانات.

لو می گوید که فقط عاشق موسیقی است.

آرزوی یولیا این است که تا ۱۰۰ سالگی زندگی کند. او دوست دارد مثل روس ها همه چیز را حس کند. یولیا می خواهد چیزهای جدید ببیند و نحوه تغییر آنها را در طول زمان ببیند.

آرتم عاشق هاکی است و به ماشین های مسابقه نیز علاقه دارد. این آرزوی آرتم است.

مارینا عاشق نقاشی است و دوست دارد به همه دنیا سفر کند.

آرزوی دمیان این است که خانه ای برای خود در کنار دریاچه داشته باشد.

رودیون آرزوی صلح جهانی را در سن ۲۲ سالگی در سر دارد.

ناتالیا فقط آرزویش این است که عضوی خوب برای جامعه باشد.

واسیلی در جواب اینکه چه آرزویی داری به عکاس می گوید : غذا، فوتبال و اقیانوس. رویای من دیدن نیوزلند است.

ایرینا آرزویش این است که موسیقی اش را خودش بسازد و در کنار فرد محبوبش زندگی کند و در غم و شادی هم شریک باشند.

سامارا به عکاس خود کین هیک گفته است که آرزو دارد در همه کشورها بتواند زندگی کند و همه فرهنگ ها را تجربه و درک کند.

یوری به جای آرزویش می گوید ای کاش در همه دنیا صلح برقرار بود.

آرزوی الکسی در ۲۸ سالگی در زمان عکاسی این عکس این است که چیزهای خوبی بسازد و جهان را رو به بهتر شدن ببرد.

او در زمان عکاسی که ۲۹ سال دارد می گوید که من آواز و اجرا را دوست دارم، کنسرت های انفرادی، نواختن گیتار، روانشناسی، فلسفه، سفر و مطالعه فرهنگ ها و آیین های دیگر را دوست دارم.

کاترینا می گوید که من عاشق باله، ورزش های سنگین، مسافرت و هنرهای تجسمی هستم.

تنها آرزوی آناستازیا رقص باله است.

آرزوی آرتم این است که عضو آکادمی علوم پزشکی روسیه شود.

آرزوی سن ۳۳ سالگی جورجی در زمان گرفتن این عکس این است که در جزیره Spitzbergen از دخترش به همراه یک خرس قطبی عکس بگیرد.

آرزوی آنا این است که به مالدیو برود و شنا و غواصی کند تا به ترس خودش از عمق غلبه کند.

کنستانتین آرزوی سفر به تمام دنیا با قایقی بادبانی را در زمان عکاسی این پرتره در سر دارد.

این خانم روزنامه نگار به رقص های مختلف علاقه دارد.

النا عاشق سفر است و دوست دارد چیزهای سرگرم کننده برای کودکان به وجود بیاورد.

آرزوی ایگور که یک عکاس است این است که به آمریکای جنوبی برود. او عاشق گردشگری و دوچرخه سواری است.

اولگا آرزو دارد به همه دنیا سفر کند.

آرزوی او این است که یک موتورسواری حرفه ای در پیست موتورسواری باشد.

آرزوی الکسی این است که در کنار یک دریاچه زندگی کند. او به ماهیگیری علاقه دارد و عاشق خانواده اش است.

تنها آرزویی که لوشچیک در زمان عکاسی این پرتره در سر دارد این است که دوست دارد افزایش حقوق داشته باشد.

النا آرزو دارد از استرالیا و قطب جنوب دیدن کند.

النا از آرزویش در حین عکاسی اینطور می گوید : ای کاش آرامشی وجود داشته باشد و مردم فرصت سفر، یادگیری چیزهای جدید و انجام آنچه را دوست دارند داشته باشند.

آرزوی او آرامش است و دوست دارد هلندی و دانمارکی را یاد بگیرد.

آرزوی دیمیتری این است که مدیر و رئیس شود.

تاتیانا در ۴۷ سالگی می گوید موسیقی همه زندگی من است، دوست دارم تا جایی که می شود از جشنواره های جاز دیدن کنم.

والری عاشق موسیقی پاپ، راک و کلاسیک است.

ایرینا آرزوی سفر به پاریس را دارد.

اُلگ آرزوی سفر به سراسر دنیا را دارد. او در سن ۵۰ سالگی بزرگترین آرزویش مسافرت است.

الکساندر در ۵۱ سالگی می گوید دوست دارم آرامش بیشتری داشته باشم. همینطور ورزش و بیشتر بودن با دوستانش را می پسندد.

لئونید در ۵۲ سالگی در زمان گرفتن این عکس پرتره می گوید که فقط دوست دارد گیاهان را مطالعه کند.

آرزوی مارگاریتا این است که کتاب های جدیدی منتشر کند. او یک نویسنده است و داستان کوتاه می نویسد.

رزیا آرزو دارد یک ماشین بخرد، پسرش ازدواج کند و نوه دار شود.

ایرینا در ۵۵ سالگی آرزو دارد با دخترش به پراگ برود.

آرزوی نینا در ۵۶ سالگی این است که در منطقه Zelenogorsk لنینگراد یک موزه تاریخی تاسیس کند.

سرگئی در مورد آرزویش در زمان این عکس می گوید که من عاشق موسیقی و ماهیگیری هستم.

سوتلانا عاشق کارکردن در باغ سبزیجات و گیاهان است و آرزو می کند خانواده اش همیشه در شادی و عشق باشند.

پتر می گوید که دوست دارد به بانیا برود و آرزویش این است که خودش در اینترنت گشت و گذار کند.

سرگئی رویاهایش را اینطور می گوید : من عاشق عکاسی و مسافرت هستم.

گریگوری آرزوی خوشبختی و شادی برای نوه هایش دارد و عاشق ماهیگیری است.

اسمولنسکی در ۶۲ سالگی اش می گوید دوست دارد شطرنج بازی کند و ماهیگیری کند. من عاشق رانندگی با ماشینم هستم و از غذای خوب لذت می برم.

والری می گوید که عاشق ورزش، به ویژه فوتبال است.

والنتینا رویای دیدن پاریس را در سر دارد و عاشق بچه هاست. طراحی و بافندگی را دوست دارد و به هنر روسی علاقه مند است.

ولادیمیر به علم درونی یا ماورایی علاقه دارد و دوست دارد با کارهای خلاقانه تجربه کسب کند.

تامارا آرزو دارد که ای کاش هیچ جنگی نبود. عاشق کتابهای تاریخی است و دوست دارد همیشه مردم شاد باشند.

ولادیسلاو می گوید که آرزو و رویایش همیشه زنان زیبا هستند.

اُلگا در ۶۸ سالگی خود آرزویش این است که کاش هیچ جنگی نبود و بچه ها و نوه های من سالم بودند.

آلبرت می گوید عاشق آشپزی است و دوست دارد عروسی نوه هایش را ببیند و می خواهد دخترش خوشبخت باشد.

وادیم آرزو دارد که زندگی طولانی داشته باشد.

آرزو می کند که نوه هایش خوشبخت باشند، دوست دارد چیزهای جدید ساده مثل کابینت و … را خودش بسازد و تعمیر کند.

ویکتور آرزوی داشتن پول بیشتر و زندگی جالب تری دارد. او می خواهد به دریای سیاه برود و دوست دارد که تجارت کند.

سوتلانا عاشق خانه و زندگی اش است و گل ها را دوست دارد و آرزویش این است که همیشه در سلامتی به سر ببرد.

او در ۷۴ سالگی عاشق منبت کاری است و دوست دارد بازنشستگی مناسب و خوبی داشته باشد.

او می گوید که به حیوانات علاقه دارد و ۵۰ سال است که به پرورش حیوانات شکاری (سگ تازی) مشغول است و تمام زندگی حرفه ای اش درگیر کارهای ترمیم بوده است.

آرزویش این است که یک شغل پایدار داشته باشد و از مناطق نوساز بتواند به مناطق تاریخی و با سابقه و قدیمی برود.

آرزوی استانیسلاو در ۷۷ سالگی این است که بتواند با یک برنامه کامپیوتری شجره نامه خانوادگی خود را ایجاد کند.

آرزوی ایزا این است که مشکلاتش کم شود و حقوق بازنشستگی اش اضافه شود.

رویای نینا در ۷۹ سالگی این است که نوه اش را بزرگ کند و کارهای خانه را انجام دهد.

ایگور مطالب آموزشی و خاطراتش از نزدیکان و والدینش را حالا می نویسد و آرزو دارد که روسیه واقعا قدرتمند شود.

او به گلدوزی علاقه دارد و آرزو و رویایش سلامتی است.

آرزوی نیلولی این است که دوست دارد با یک زن خوب آشنا شود و تشکیل خانواده بدهد.

من عاشق نقاشی و عکاسی و نقاشی هستم. دوست دارم این دنیا را شکلی از نقاشی بدانم.

آناستازیا می گوید من اخیرا ازدواج کردم و آرزویم این است که من و همسرم سالم باشیم. ما دوست داریم به مردم کمک کنیم.

نظر ویکتور این است که زندگی بدون الهام و بدون الگو غیر ممکن است. او خود را بزرگ و رئیس جامعه پیشکسوتان می داند.

آرزویش یادگیری زبان آلمانی است و می خواهد شاهکاری از زندگی را با ساختن تکه های زندگی ایجاد کند.

ماریا در ۸۷ سالگی آرزویش این است که تا آخر عمرش بتواند روی پای خودش بایستد و خودش راه برود.

کسنیا در ۸۸ سالگی آرزویش این است که نوه اش را خودش بزرگ کند.

خانم موزا در ۸۹ سالگی آرزویش این است که می خواهم سالم باشم و بدون سر و صدا از این دنیا بروم. بدون اینکه متوجه پایان آن بشوم.

رویایش این است که کمی بیشتر زندگی کند و کارهایی مثل تعمیر چرخ را دوست دارد.

لیدیا می گوید دوست دارم به دانمارک سفر کنم. من گیتار می زنم و ترانه های روسی می خوانم.

آنا آرزوی داشتن یک خانواده و فامیل دارد و همینطور دوست دارد همیشه سالم باشد.

آرزوی نادزدا این است که تا صد سالگی زندگی کند و سالم و سر حال باشد.

صوفیا غذای خوب و خوشمزه و کتاب خواندن را دوست دارد.

بیش از هر چیزی می خواهم که سالم باشم.

آرزوی آرامش و سکوت دارم، من زندگی پرتنشی داشته ام.

آرزویم این است که بیش از ۱۰۰ سال زندگی کنم.

رُزا می گوید در حال حاضر همه چیز دارم. هر چیزی که دوست داشتم داشته باشم را دارم.

الکساندرا در ۹۹ سالگی آرزویش این است که آرامش داشته باشد.

اِودوکیا در سن ۱۰۰ سالگی در زمان این عکاسی آرزویش این است که خودم راه بروم، مستقل باشم و زنده بمانم.